1402

سالها از ساخت این وبلاگم می گذره،امروز نگاهش کردم،چقدر پیام داشتم،از پسرها و دخترهای کوشک،این پیامها رو تازه دیدم،همه دلتنگ کوشک بودن. خب دنیای ما هم‌گذشت،الان تو آیینه نگاه کنید،موهای سپید و ببینید...چروک‌ها...آره ما همون بچه های کوچیک کوشکیم،همونهایی که بلند می خندیدیم،همونهایی که شنبه و دوشنبه و چهارشنبه صدای فوتبال بازی کردنمون توی چمن می پیچید.همونها که زمین والیبال جای بازی هر شبمون بود...پارک...استخر..فروشگاه... اندیکا-کوشک...